
به گزارش خزرآنلاین، شاید یکی از مهمترین دلایلی که رهبر معظم انقلاب شعار امسال را حمایت از کالای ایرانی نام نهادند همین موضوع واردات بی رویه کالاهای غیرضروری باشد. کالاهایی که در دولت های نهم و دهم اوج گرفت و درحالیکه همگان انتظار داشتند در دولت تدبیر و امید به روزهای پایانی خود برسد اما […]
به گزارش خزرآنلاین، شاید یکی از مهمترین دلایلی که رهبر معظم انقلاب شعار امسال را حمایت از کالای ایرانی نام نهادند همین موضوع واردات بی رویه کالاهای غیرضروری باشد. کالاهایی که در دولت های نهم و دهم اوج گرفت و درحالیکه همگان انتظار داشتند در دولت تدبیر و امید به روزهای پایانی خود برسد اما متاسفانه همچنان ادامه داشتند و در مواردی گوی سبقت را هم از دولت پیشین ربودند. نظیر ان را هم می توان در واردات 180 تن کود انسانی از ترکیه و واردات میلیاردها تومان خاکستر مورد استفاده در گلکاری نام برد!
واردات دسته بیل هم از شاهکارهای جالب مسئولان دولتی است که سابقه آن در دولت گذشته وجود داشت و سند واردات آن از اندونزی پیش از این در رسانه ها منتشر شده بود، اما جالب این است که دولت فعلی نیز در این زمینه پا در جای پای دولت دهم گذاشت و این بار دسته بیل را از گرجستان و روسیه وارد می کند. کالایی که در همه شهرها و روستاهای گیلان نیز امکان تولید آن بصورت کارگاهی وجود دارد، اما چرا مسئولان به جای راه اندازی کارگاه های زودبازده از راحت ترین راه یعنی واردات استفاده می کنند؟ واقعا چه کسانی از واردات دسته بیل منفعت می برند؟
در برهه ای که کمبود ارز در کشور بیداد می کند خرج کردن آن برای کالاهای غیر ضروری بسیار عجیب به نظر می رسد و جز اینکه فکر کنیم دستانی پشت پرده جهت سودجویی و منفعت طلبی بیشتر در کار است چیز دیگری به ذهنمان نمی رسد، چراکه بلاشک کشاورزان و روستاییان اندک دسته بیل های مورد نیاز خود را به راحتی از طبیعت تهیه می کنند و نیاز شهرنشینان نیز با چند کارگاه در کل کشور قابل رفع است.
اما ای کاش فقط دسته بیل بود؛
وقتی به سایت گمرک نگاه می کنید لیستی از کالاهایی را می بینید که با اندک حمایتی با بهترین کیفیت در داخل همین کشور قابل تولید است و حتی می توان به صادرات فکر کرد، اما این واردات کالای غیرضرور در سالهای اخیر گریبان تولید داخلی را گرفته و نفس تولیدکنندگان ایرانی را به شماره انداخته است.
جالب اینجاست که بعد از رسانه ای شدن واردات دسته بیل در سال 91، وزیر وقت صنعت، معدن و تجارت در اواخر دولت یازدهم رسما از رئیس دولت خواست تا برای حداقل ۸۰۰ قلم کالای غیرضروری تعرفههای سنگین وضع شود که البته محقق نشد.
بعد از واردات کود انسانی در سال گذشته نیز، علی لاریجانی رئیس مجلس وارد میدان شد و در شهریور ماه ۹۶ حرفهای وزیر صنعت دولت یازدهم را تکرار کرد و از مجلسیها خواست تا برای ۸۰۰ قلم کالای غیرضرور، یا تعرفههای سنگین وضع کنند یا نگذارند این اقلام بهراحتی وارد کشور شوند. اما مجلسیها به این مساله واکنش قابل توجهی نشان ندادند و ماجرا تا امروز و این لحظه به همین آرامی برای واردات ادامه یافت، واقعا چه کسی یا کسانی عطش مجلسی ها را فرونشاندند؟ ایا باز پای آقازاده ها در میان است؟
شاید همین کماهمیتی به مساله واردات کالاهای غیرضرور یکی از دلایل حساسیت نامگذاری سال جدید بهعنوان حمایت از کالای ایرانی از سوی رهبر معظم انقلاب بوده است. اما ظاهرا این مهم نیز حساسیت دولتی را بر نمی انگیزد و سازمان حفظ نباتات در اعلام شرایط قرنطینهای واردات اظهار می کند؛ اگر می خواهید دسته بیل وارد کشور کنید فقط از چهار کشور روسیه، آذربایجان، اوکراین و گرجستان که دارای ریسک متوسط است وارد کنید و همین می شود که مدیرجهاد کشاورزی استارا نیز در سال حمایت از کالای ایرانی خبر از واردات هزاران دسته بیل از مرز استارا به کشور می دهد و در حمایت از این اقدام دست به توجیهی عجیب تر می زند و می گوید: آیا می دانید برای ساختن دسته بیل چه مقدار درخت باید از بین برود؟ به همین دلیل تجار اقدام به واردکردن دسته بیل از خارج از کشور می کنند تا جنگل و محیط زیست ما حفظ شود.
اما همانطور که پیشتر عرض کردیم مسئله فقط دسته بیل و کود انسانی نیست با رصد سایت گمرک به کالاهای غیرضروری چون سنگ پا، سنجاق قفلی، سگک، فلاسک، آدامس، دستگیره در و پنجره، قفل، چکش و پتک، بیل، فندک، سس، قرقره، کلنگ، قیچی، چتر، زیپ، شامپو، شانه سر و… می رسیم که بیش از آنکه توجیه فنی و اقتصادی داشته باشد، گواه این حقیقت است که واردکنندگان این کالاها با سودهای میلیاردی و در غفلت دولت و مجلس، کمر به نابودی تولید و تولیدکننده ملی بستهاند و جز سود و نفع شخصی، به چیز دیگری نمی اندیشند!